دولت به تازگی از گشایش اقتصادی سخن به میان آورده است و آنچه مهم به نظر می‌رسد این است که این گشایش اقتصادی، فروش اوراق ارزی با پایه نفت و یا همان پیش‌فروش نفت است؛ به‌عبارت‌دیگر دولت نفت دو سال آتی را به مردم می‌فروشد و در تاریخ سررسید با نرخ دلار روز و قیمت نفت روز اقدام به بازپرداخت به مردم می‌کند. حالا سؤال این است که باوجود برقراری تحریم‌های نفتی و مشکل بلوکه شدن پول‌های نفتی در خارج از کشور آیا اساساً چنین طرحی امکان‌پذیر است؟
یکی از مهم‌ترین نکات همین مسئله تحریم‌هاست؛ ما بالاخره در شرایط تحریمی هستیم و این شرایط تحریمی به نظر نمی‌رسد که در سال‌های آتی تغییر اساسی بکند؛ متناسب با شرایط موجود میزان فروش نفت ما در حال حاضر طبق آمارهایی که بیان می‌شود زیر ۵۰۰ هزار بشکه در روز است و در طرح فوق‌الذکر عدد ۲۰۰ میلیون بشکه نفتی که برای فروش مطرح است، تقریباً معادل یک سال و اندی فروش نفت ما می‌شود و طبیعتاً خیلی بعید به نظر می‌رسد که دولت بعدی یعنی دولت سیزدهم در سررسید این اوراق در سال ۱۴۰۱ توان فروش نفت برای پاسخ دادن به این بدهی ایجادشده را داشته باشد، یعنی به نظر می‌رسد طراحان این طرح فرض را بر رفع تحریم‌ها در دو سال آینده گذاشته‌اند!
این فرض، محل مناقشه است و به نظر نمی‌رسد با واقعیت‌های محیطی ما و واقعیت روابط میان ایران و آمریکا تطابق داشته باشد و مسلماً عدم توجه به این واقعیت سبب می‌شود که دولت برای پاسخ دادن به این بدهی به سمت چاپ پول حرکت کند که خود این مسئله ابعاد نگران‌کننده‌ای را از باب ایجاد تبعات تورمی و مشکلات گرانی برای اقتصاد کشور به دنبال دارد.
یا اینکه در حالت دیگر دولت مستقر به یک اضطراری برای اینکه مانع تحریمی خود را برای فروش نفت بردارد، برسد؛ به عبارتی این امر سبب تضعیف ایران در مقابل آمریکا در این نبرد تحریمی می‌شود و این خود امکان دارد منجر به دادن امتیازات جدی به آمریکا شود، آمریکایی‌ها این موارد را مسلماً رصد می‌کنند و قطعاً حداکثر سوءاستفاده را از آن خواهند کرد.
مسلماً این طرح ازنظر تطابق با واقعیت‌های تحریمی با خدشه و مشکلات بسیاری همراه است و باید به آن به‌طورجدی توجه کرد.
نظر شما